Historyk Ēriks Jēkabsons w audycji "Nasz Głos" opowiada o zawiłościach ustanowienia oficialnych, rządowych stosunków dyplomatycznych między Łotwą a Polską: "Polska przyznała Łotwę de jure 27 stycznia 1921 roku, chociaż faktycznie możemy mówić o stosunkach dyplomatycznych od 1919 roku, kiedy Polska przyznała Łotwę de facto - to jest pierwszy stopień przyznania dyplomatycznego. W ramach już tych istniejących stosunków dyplomatycznych odbyło się wyzwolenie Latgalii (wschodniej części Łotwy) za pomocą Wojska Polskiego. W 1921 roku przedstawicielstwa dyplomatyczne w Rydze i w Warszawie zostają przekształcone w poselstwo. Łotwa oczekiwała na przyznanie od Polski jako najwięcej przyjaznego, silnego państwa w regionie już od 1919 roku. Polska niestety nie odważyła się na to wszcześniej niż w 1921 roku, kiedy to zrobiły takie mocarstwa jak Wielka Brytania, Francja, Belgia, Japonia i Włochy."

Ē. Jēkabsons dokładnie wyjaśnia słuchaczom wydarzenia, które spowodowały przerwanie stosunków dyplomatycznych w 1939 roku: "We wrześniu 1939 roku, przez atak Niemiec i Związku Radzieckiego na Polskę, ta stara Polska, II Rzeczpospolita, de facto przestaje istnieć. W tym momencie Łotwa też znajduje się pod presją Związku Radzieckiego, i 21 września 1939 roku autorytarny rząd pod kierownictwem Ulmanisa i Ministra Spraw Zagranicznych Muntersa zadecydował przerwać stosunki międzypaństwowe niby tymczasowo, mając nadzieję, że w taki sposób uda się uniknąć presji ze strony ZSRR. Stało się to ze strachu i dla tego, że nie udało się uzyskać lepszej współpracy w regionie między państwami, znajdującymi się pod zagrożeniem tak samo niemieckiego, jak i sowieckiego. Przyczyniła się jeszcze do tego zbytnia gorliwość Muntersa i Ulmanisa, którzy mieli nadzieję, że Łotwa uniknie agresji ZSRR." w 1991 roku stosunki dyplomatyczne zostały wznowione. Ē. Jēkabsons podkreśla, że stosunki dwóch państw zostały zaznaczone przez rok 1919, 1921 i 1939.

 

 

Filolog, eksambasador Łotwy w Litwie, Polsce (2004-2009), Finlandii, Czechach i innych krajach Alberts Sarkanis, który został odznaczony przez Rzeczpospolitę Polską Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP w 2005 roku, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi RP w 2009 roku, a także Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski w 2012 roku, w audycji "Nasz Głos" wspomina trudne początki wznowionych relacji dyplomatycznych. Dyplomata podreśla, że wiedza językowa ułatwia drogę nawiązania kontaktów z każdym krajem i każdym człowiekiem. Alberts Sarkanis wymienia umiejętności, niezbędne dla wykonania tak ważnego zawodu: "Praca dyplomatyczna jest pracą uniwersalną. Dyplomata to jest wszystko. Musisz mieć wiedzę z historii, z dziedziny języków, z dziedziny gospodarki, finansów, kultury, uniwersalne poznanie świata i tego kraju, gdzie będziesz pracował. Ambasador, szczególnie w tych czasach, musi dużo wiedzieć o polityce, geopolityce, o sprawach międzynarodowych. To jest taki wielki koszmarum informacji."

 

 

Pani Wanda Bērziņa, świetna ekonomistka, wyróżniona urzędniczka państwowa, która w 2015 roku jako jedna z pierwszych otrzymała Nagrodę Honorową Kancelarii Państwowej za doskonałą pracę urzędniczą i obsługę petentów, opowiada słuchaczom "Naszego Głosu" o swojej drodze zawodowej, o drodze do sukcesu. Pani wykonywała różne obowiązki i była na różnych stanowiskach w Urzędzie Skarbowym, w tym na stanowisku inspektora podatkowego, audytora, analityka, metodologa, konsultanta podatkowego i mentora - szkoliła nowych pracowników, ale podkreśla, że szczególnie podobała jej się praca z klientami, udzielanie konsultacji i prowadzenie seminariów dla podatników. Na zakończenie rozmowy w audycji daje radę młodym ludziom: "Polecam aktywnie zgłębiać wiedzę w różnych dziedzinach zawodowych, ale zasadniczo konieczne jest zdobycie wiedzy akademickiej, gruntownej, systematycznej."

 

 

W Warszawie w lutym bieżącego roku odbyła się Konferencja Naukowa poświęcona 275 rocznicy urodzin Tadeusza Kościuszki (1746-1817) - polskiego bohatera narodowego. Zaprzyjaźnione z redakcją "Naszego Głosu" Towarzystwo Archiwalne PAN zaprasza słuchaczy radia do wysłuchania krótkiego wstępnego fragmentu konferencji, którą prowadzi pani Hanna Krajewska - dyrektor Archiwum Polskiej Akademii Nauk. Pani dyrektor cytuje aktualne dotychczas powiedzenie Tadeusza Kościuszki: "Nie może się naród ocalić od rządu, ale rząd nie może być czynny bez zaufania, posłuszeństwa i gorliwości ludu."

 

 

Ksiądz Witold Wiśniewski mówi o ważnym procesie pokuty, który przygotowuje wiernich do najważniejszego święta w roku kościelnym, czyli Wielkanocy. Ksiądz opowiada o początkach tradycji wielkopostnych, które sięgają najwcześniejszych lat chrześcijaństwa: "W pierwszych wiekach Wielki Post obejmował tylko Wielki Piątek, oraz Wielką Sobotę. W III wieku przeciągnął się on do tygodnia, a na początku IV wieku czas trwania Wielkiego Postu przedłużył się do 40 dni."

 

 

Członkini Jełgawskiego oddziału ZPŁ Helena Kowalonok organizuje różne imprezy sportowe i uważa, że aktywny tryb życia pomaga przetrwać trudne czasy. Oddział Jełgawski promuje polską grę sportową Ringo, na który zaprasza wszystkich chętnych z całej Łotwy. Pani Helena w audycji "Nasz Głos" dokładnie wyjaśnia reguły tej gry.