3 lipca - to dzień urodzin Ity Kozakiewicz, patronki Związku Polaków na Łotwie. Ita Kozakiewicz najbardziej przyczyniła się do zjednoczenia Polaków mieszkających na Łotwie, była pierwszą prezeską Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Polaków na Łotwie, które później przekształciło się w Związek Polaków.

Żyła krótko. Urodzona w 1955 roku zginęła tragicznie we Włoszech w roku 1990. Dziś obchodzimy rocznice jej 68 urodzin. Pani Wanda Cīrule - koleżanka Ity z czasów studenckich - dzieli się wspomnieniami o przyjaźni z Itą.

 

Prezes stowarzyszenia Polaków "Rodacy" w Jekabpilsie Honorata Gonczarowa opowiada o imprezach urządzonych przez stowarzyszenie w ostatnich miesiącach.

21 maja odbył się koncert "Dzień Polski w Jakubowie", w którym brał udział zespół wokalny z Jekabpils "Zgoda", zespół taneczny "Rosa" i zespół młodzieżowy z Daugavpils "Kukułeczka". W lutym pani Żanna Stankiewicz prowadziła warsztaty taneczne dla Jekabpilskiego zespołu, w którym tanczerzy zdobyli nową wiedzę, którą będą mogli wykorzystać na swoich występach podczas Święta Pieśni i Tańca na koncertach w parku Vermane i w Rosyjskim Teatrze.

 

Przewodnicząca klubu 'Wanda" w Liepaji opowiada o wydarzeniach w polskim środowisku w Liepaji i Kurzeme. Najgłówniejszą radość Polakom w Liepaji sprawia bycie razem, podtrzymywanie polskich tradycji i mówienie po polsku, chociaż klub "Wanda" - to zrzeszenie różnych narodowości, również Łotyszy, Rosjan i Niemców.

Pani Rita Rozentāle podkreśla, że właśnie to się nazywa prawdziwą integracją, kiedy klub urządza wspólne Walentynki czy inne imprezy z piosenkami i wierszami w różnych językach, oraz na stole są tradycyjne dania różnych narodowości.

 

Ksiądz Tadeusz Cieślak tym razem skupia się na jednym z sakramentów, pozostającym nieco w cieniu – na bierzmowaniu.

Już w starożytności sakrament ten budził dyskusje wśród teologów, jako że dary Ducha Świętego, które są jego istotą, udzielane są przecież już podczas Chrztu. Stąd zapewne tradycja udzielania tego sakramentu w Kościołach wschodnich zaraz po Chrzcie, także niemowlętom. Na chrześcijańskim Zachodzie przyjęła się natomiast interpretacja mówiąca o „pełni Ducha”, jaka zstępuje na bierzmowanego, a więc i o „sakramencie dojrzałości chrześcijańskiej”. Oznacza to zobowiązanie do odpowiedzialności osoby przyjmującej ten sakrament za sprawy wiary i moralności w całym swoim życiu. Stąd bierzmowania udziela się na ogół osobom bardziej dojrzałym, a dla podkreślenia powagi owego aktu sakramentalnego zwyczajnym jego szafarzem jest biskup – najwyższy przedstawiciel Kościoła. Bierzmowanie nie należy traktować w kategoriach kolejnej rodzinnej imprezy, po której będzie „jak zawsze”. Duch Święty pragnie, byśmy byli ludźmi dojrzałymi w naszych wyborach i zobowiązaniach, nawet jeśli świat wokół jest infantylny i niestały. I daje na to narzędzia – dary, które trzeba w sobie odkrywać, także wiele lat po własnym bierzmowaniu.

 

Dwaj rowierzyści z Poznania - Marcel Kmita lat 16 z przyjacielem Maciejem Pastwą, doświadczonym podróżnikiem, - postanowili w swojej wycieczce rowerowej odwiedzić siedem stolic Europy.

Całodzienna aktywność fizyczna w ciągu pary miesięcy nie wydaje się podróżnikom zbyt ciężka. Wręcz przeciwnie. Cieszą się ze swoich spotkań z ludźmi w różnych krajach i promują tak ekologiczny sposób przemieszczania się po Europie. Mówią, że w Rydze ścieżek rowerowych jest mało i takich prawdziwych rowerzystów też jest mało. Głównie to kurjerzy rozwożące jedzenie. Zachęcają naszych słuchaczy przesiąść na rower i wypróbować trasy rowerowe w Polsce.