"Polityka to nie budowanie potęgi, ale działanie na rzecz dobra wspólnego". Sekretarz Związku Polaków na Łotwie Krystyna Kunicka przedstawia relację ze zjazdu sprawozdawczo-wyborczego ZPŁ.

 

Opowiadamy o uroczystości, która odbyła się 27 IV 2023 roku w Dużej Gildii z okazji Święta Narodowego Polski i Litwy 3 maja, organizowana przez Ambasadę RP na Łotwie z ambasadorem Moniką Michaliszyn i przez Ambasadę Republiki Łitewskiej na Łotwie z ambasadorem Waldasem Lastauskasem na czele.

 

Aktorka Małgorzata Apse czyta uchwałę Senatu RP o ustanowieniu roku 2023 Rokiem Pamięci Bohaterek i Bohaterów Getta Warszawskiego.

Senat w 80. rocznicę powstania w getcie warszawskim oddaje hołd poległym oraz tym, którzy przeżyli i do końca swoich dni podnosili głos protestu przeciwko zbrodniczym planom zagłady narodu żydowskiego. Mamy obowiązek stania na straży pamięci ofiar i podejmowania wszelkich działań uniemożliwiających powtórzenie się tej historii.

 

Ksiądz Tadeusz Cieślak dzieli się przemyśleniami o miejscu Maryi Panny i jej roli jako Matki w naszym życiu, ponieważ 3 maja obchodzimy uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Także łotewska wersja Litanii loretańskiej przyzywa ją jako „Królową Ziemi Mariańskiej”. Maryja Królowa uczy pokory legalnie rządzących, by pamiętali, że nie są bogami na tej ziemi i by starali się realizować wyższe dobra, nawet jeśli jest to trudne albo ryzykowne. Daje też nadprzyrodzoną nadzieję rządzonym, zwłaszcza gdy władza jest w rękach bezbożnych uzurpatorów – jak to było w czasach komunistycznego ucisku.

Maryja Królowa nigdy nie przestaje być Matką. W tym sensie Jej królowanie przypomina o rzeczach najważniejszych, także w życiu publicznym, w polityce: że człowiek jest dzieckiem Bożym (i Maryi), a nie tylko obywatelem, wyborcą, podatnikiem czy – co nie daj Bóg – mięsem armatnim w interesach wielkich i małych; że polityka to nie budowanie potęgi, przewagi nad innymi, ale przede wszystkim działanie na rzecz dobra wspólnego, ze szczególnym uwzględnieniem najsłabszych (bo matka też najwięcej uwagi poświęca najmłodszym i najbardziej chorowitym dzieciom); że nawet w chwilach krytycznych, w obliczu wojny czy innych zagrożeń mamy troszczyć się o innych, czasem także o nieprzyjaciół (bo dzięki wspólnej Matce wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami) i nie pozwalać, by cywilizację zastąpiło dzikie barbarzyństwo usprawiedliwiane wymogami chwili; że nie wolno zapomnieć o miłości ani zastępować jej najbardziej nawet perfekcyjną technokracją.  

 

Pani Wanda Jelińska-Platace, nauczycielka matematyki w Polskiej Szkole im. Ity Kozakiewicz w Rydze opowiada o swojej pracy w szkole, o miłości do matematyki i podkreśla najważniejsze rzeczy, umożliwiające pracę z dziećmi - miłość do szkoły, chęć bycia z uczniami i dzielenia się z nimi swoją więdzą.